ستیز با قدرت، ستیز حافظه با فراموشی است.میلان کوندرا معرفی و نقد کتاب تهران| بی‌صبرانه منتظر خواندن ترجمه‌ی فارسی آیشمن در اورشلیم بودم؛ کتابی که هانا آرنت در سال ۱۹۶۴ منتشر کرد. آرنت به اورشلیم سفر کرد تا شاهد مستقیم دادگاهی باشد که متّهم اصلی‌اش چند ماه پیشتر توسط سرویس‌های مخفی اسرائیلی از آرژانتین ربوده شده بود تا در این دادگاه به اتهامات بی‌شمارش در طول سال‌های دهشتناک حکمرانی آدولف
ادامه مطلب
معرفی و نقد کتاب تهران| روانکاوی برای من، مثل بسیاری از آدم‌ها، با رسیدن به بن‌بستی در زندگی آغاز شد که عبور از آن و حتی هضم و دریافتش از تحملم خارج بود. با کراهت و بی‌میلی تمام و از سر ناچاری وارد اتاق درمان شدم. پس از جلسات طولانی و با گذشت ماه‌ها، بارها از خودم پرسیدم من که همواره از فضای غالب روان‌شناسی و گفتمان حاکم بر آن
معرفی و نقد کتاب تهران| با دیدن رفتار دیکتاتورهای سنگدل، مدیران حریص، متعصبان مذهبی که به نام خدا آدم می‌کشند، یا کسانی که به خاطر ارث و میراث سر خواهر و برادرهایشان کلاه می‌گذارند، از خودمان می‌پرسیم: «این‌ها چطور شب‌ها راحت سر بر بالین می‌گذارند؟ چطور می‌توانند در آیینه به خود نگاه کنند؟» و احتمالاً مجبوریم پاسخ دهیم: «دقیقاً همان‌طور که باقی ما شب می‌خوابیم و در آیینه می‌نگریم». یک
معرفی و نقد کتاب تهران| «نون نوشتن»، مجموعه‌ای است از یادداشت‌های شخصی نویسنده شهیر ایرانی، محمود دولت‌آبادی که در فاصله‌ی سال ۱۳۵۹ تا سال ۱۳۷۴ نوشته شده‌اند و خاطرات و احوال نویسنده را در این سال‌ها دربرمی‌گیرد. دولت‌آبادی در آغاز «نون نوشتن»، درباره‌ی آن چنین گفته است: «آنچه در این گاهی‌نوشته‌ها آمده است در مسیر مدتی پانزده-شانزده ساله نوشته شده و هیچ کوششی به جهت تغییر یا تحریف آنچه اندیشیده
معرفی و نقد کتاب تهران| عشق سیال کتابی است «در باب ناپایداری پیوندهای انسانی» از زیگمونت باومن (۱۹۲۵- ۲۰۱۷)، جامعه‌شناس و فیلسوف لهستانی ساکن بریتانیا. باومن از منتقدان مدرنیته است که برای احتراز از مناقشات پیرامون نسبت امر مدرن و پست مدرن و مفهوم پست مدرنیته، از استعاره‌ی مدرنیته‌ی سخت (یا جامد) و مدرنیته‌ی سیال استفاده کرده است*. وجه تمایز سیالات از جامدات سستی پیوندهای مولکولی آنهاست و آنچه باعث
معرفی و نقد کتاب تهران| در انتهای صفحه‌ی ۱۴۷ کتاب آرامش آلن دوباتن احساس کردم انگار عینک جدیدی به چشم زده‌ام و خیلی چیزها را یک جور دیگر می‌بینم. نه اینکه قبلاً نمی‌دانستم که می‌دانستم و پیش از این درباره‌شان بسیار گفته و شنیده بودم، اما نمی‌دیدم و بین این دو تفاوت از زمین است تا آسمان. احساس کردم قلم دوباتن مثل ترکه‌ای جادویی عمل کرده. شتاب‌زده کتاب را به
