سکوت؛ میراث ترومای کودکینوشته‌ی جونو دیاز/ ترجمه‌ی معین فرخی معرفی و نقد کتاب تهران| هفته‌ی پیش بود که برگشتم اَمهِرست. خیلی وقت بود نرفته بودم، از همان وقتی که هم‌دیگر را دیدیم. امیدوار بودم که دوباره پیدایت شود؛ حتی دنبالت هم گشتم، ولی نبودی. یادم می‌آید در همان چند دقیقه‌ای که حرف زدیم شده بودی وکیل‌مدافع نیویورک. برای همین هم بود که فکر کردم برگشته‌ای یا شاید هم سرت شلوغ
ادامه مطلب
